SPN Logistics

Wyzwania transportu niskopodwoziowego - część 2

Home » Wyzwania transportu niskopodwoziowego – część 2
Wyzwania transportu niskopodwoziowego – część 2
Wyzwania transportu niskopodwoziowego – część 2

Wracamy do tematu transportu niskopodwoziowego.  W tej części artykułu opowiemy więcej o pilotażu, procedurach i zabezpieczeniu ładunku. (Czytaj część 1)

Jak zabezpieczyć ładunek?

Przewóz ładunków transportem niskopodwoziowym często wymaga indywidualnych i nietypowych rozwiązań ze względu na parametry ładunku, dlatego nie każda firma spedycyjna ma w swojej ofercie takie usługi. Potrzebna jest wiedza i doświadczenie przewoźnika oraz odpowiednia flota m.in naczepy niskopodwoziowe. Załadunek często odbywa się za pomocą dźwigów, wciągarek i podnośników, potrzebne jest odpowiednie przygotowanie spedycji i plan. Należy przygotować zarówno naczepę, sprawdzić jej stan techniczny, jak i zadbać o towar.

Ładunek wymaga odpowiedniego montażu i zabezpieczenia, aby nie powodował zagrożenia dla innych użytkowników dróg oraz by dotarł do miejsca docelowego w nienaruszonym stanie. Czasem wiąże się to z demontażem niektórych elementów lub rozbiórką elementów na mniejsze części (o ile budowa ładunku na to pozwala). Czasami wystarczy tylko odpowiednio zabezpieczyć fracht. Sposobów na to jest wiele. W tym celu wykorzystuje się:

  • maty antypoślizgowe do umieszczenia pod ładunkiem,
  • pasy transportowe, liny, łańcuchy, uchwyty, haki,
  • podpory i osłony,
  • specjalistyczne ramy –  czasem, by w bezpieczny sposób unieruchomić fracht wymagane jest zaprojektowanie i wykonanie ramy dostosowanej do konkretnego ładunku.

Załadunek powinien odbywać się zgodnie z przepisami i normami. Podobnie jak sam przewóz do miejsca docelowego.

Przepisy i procedury

Przewóz towarów na naczepie z obniżonym pokładem ładunkowym wiąże się z szeregiem wymogów prawnych i narzuca konieczność posiadania zezwoleń i zgód. Głównym dokumentem, który z Polsce reguluje transport ponadnormatywny, a co za tym idzie – niskopodwoziowy, jest ustawa z dnia 6 września 2001 roku: „ Prawo o ruchu drogowym” oraz rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 31 grudnia 2002 roku w sprawie warunków technicznych pojazdów oraz zakresu ich niezbędnego wyposażenia np. konieczności  posiadania odpowiednich opon, hamulców, sygnalizacji. Pojazd nienormatywny musi więc spełniać wymagania określone w zezwoleniach wydanych przez uprawnione instytucje np.:

  • zezwolenie na przewóz ponadgabarytowy wydawane przez Generalny Inspektorat Transportu Drogowego (GITD),
  • zezwolenie na korzystanie z dróg krajowych wydawane przez Zarząd Dróg Krajowych i Autostrad (ZDKiA),
  • zezwolenie na korzystanie z dróg wojewódzkich wydawane przez Zarząd Dróg Wojewódzkich (ZDW).

Jeśli przewóz wymaga zapewnienia eskorty policji, na co najmniej 7 dni przed planowanym przejazdem trzeba zgłosić taką potrzebę i złożyć zawiadomienie do odpowiedniego komendanta policji. Samochód musi posiadać również specjalne ubezpieczenie OC.

W przypadku międzynarodowego przewozu niskopodwoziowego firma transportowa musi zadbać o spełnienie warunków obowiązujących we wszystkich krajach tranzytowych i w nich również wystąpić o pozwolenia na przejazd. Warunki wydania dokumentów w różnych krajach za granicą, mogą różnić się od tych wymaganych na podstawie polskiego prawodawstwa. Jeśli firma przewozowa nie zadba o odpowiednie dokumenty, może ponieść kary finansowe, a nawet stracić zezwolenie na transport ładunków ponadgabarytowych.

Pilotaż w transporcie niskopodwoziowym

Podczas przewozów ponadgabarytowych w całej Unii Europejskiej wymagana jest eskorta pilota lub pilotów, a czasem nawet policji. Ilość osób pilotujących zależna jest od wymiarów ładunku. Osoby te mają za zadanie zadbać o bezpieczeństwo frachtu oraz każdego uczestnika ruchu. Pilot musi przejść specjalistyczne szkolenia i posiadać wymagane uprawnienia, by móc właściwie ocenić warunki. Ustawa o ruchu drogowym daje pilotom takie same uprawnienia do kierowania ruchem drogowym jakie ma policja, ponieważ eskortujący mają za zadanie również zminimalizować utrudnienia, które mogą pojawić się na trasie. Czasami wiąże się to również z zatrzymaniem ruchu i zarządzaniem pierwszeństwem przejazdu.

Pojazd, którym porusza się eskorta, musi posiadać odpowiednie oznaczenia. Przepisy wymagają, by był wyposażony m.in. w odpowiednią tablicę, która może mieć również formę tablicy świetlnej. Pilotujący pojazd powinien mieć na dachu żółte światła błyskowe oraz urządzenia do bezpośredniej  komunikacji z kierowcą przewożącym ładunek. Dodatkowo może posiadać urządzenie do nadawania sygnałów dźwiękowych o zmiennym tonie oraz światło, którego kierunek także można zmieniać.

Podsumowanie

Transport niskopodwoziowy stanowi ważną część wielu gałęzi przemysłu np. stoczniowego,  energetycznego czy wojskowego. Wymaga pozwoleń, znajomości procedur oraz obsługi przez doświadczone osoby z odpowiednimi uprawnieniami. Jest to dość trudne logistycznie przedsięwzięcie, by wszystko przebiegło zgodnie z planem, a przejazd nie powodował zagrożeń i utrudnień dla innych użytkowników ruchu. Dlatego transport ładunków ponadgabarytowych na naczepie niskopodwoziowej odbywa się często w godzinach nocnych i niewiele firm w Polsce  specjalizuje się w tym rodzaju spedycji.